کد مطلب:245557 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:287
رابطه ی امام رضا با فرزندش
هنگامی كه حضرت رضا علیه السلام به دعوت اجباری مأمون به خراسان آمد، هیچ یك از افراد خانواده اش را نیاورد، اما به وسیله ی نامه توسط پیك ها و مسافران روابط خود را با یگانه فرزندش حضرت جواد علیه السلام حفظ می كرد كه هر یك از این نامه ها حكایت از شخصیت امام جواد علیه السلام می كند. برای نمونه به این دو روایت توجه كنید:
1- به حضرت رضا علیه السلام خبر رسید كه اطرافیان امام جواد علیه السلام را از ناحیه ی در كوچك خانه ی اندرونی وارد و خارج می كنند تا نیازمندان كمتر مزاحم شوند. امام رضا علیه السلام ضمن نامه ای به فرزندش فرمود: ای ابوجعفر! اطرافیان تو به سبب صفت بخلی كه دارند، مانع خیر رسانی تو به مستمندان هستند؛ به حقی كه بر گردن تو دارم، از این پس، از در بزرگ رفت و آمد كن و به مستمندان احسان كن. [1] .
2- در یكی از نامه ها حضرت رضا علیه السلام به فرزندش چنین نوشته بود: بسم الله الرحمن الرحیم؛ خداوند عمر طولانی به تو دهد و تو را در پناه خود از گزند دشمنان حفظ فرماید. ای پسرم! پدرت فدایت گردد، من در
[ صفحه 163]
حال زندگی و سلامتی اموال را در اختیار تو قرار دادم تا صله ی رحم كنی. خداوند می فرماید: (من ذا الذی یقرض الله قرضا حسنا) [2] و نیز می فرماید: (لینفق ذو سعة من سعته و من قدر علیه رزقه فلینفق مما اتاه الله) [3] .
ای پسرم! پدرت فدایت گردد، خداوند به تو وسعت بخشیده، مبادا علاقه به چیزی تو را از پاداش های فراوان اخروی كه نتیجه ی انفاق و توجه به مستمندان است، محروم سازد. [4] .
1- به حضرت رضا علیه السلام خبر رسید كه اطرافیان امام جواد علیه السلام را از ناحیه ی در كوچك خانه ی اندرونی وارد و خارج می كنند تا نیازمندان كمتر مزاحم شوند. امام رضا علیه السلام ضمن نامه ای به فرزندش فرمود: ای ابوجعفر! اطرافیان تو به سبب صفت بخلی كه دارند، مانع خیر رسانی تو به مستمندان هستند؛ به حقی كه بر گردن تو دارم، از این پس، از در بزرگ رفت و آمد كن و به مستمندان احسان كن. [1] .
2- در یكی از نامه ها حضرت رضا علیه السلام به فرزندش چنین نوشته بود: بسم الله الرحمن الرحیم؛ خداوند عمر طولانی به تو دهد و تو را در پناه خود از گزند دشمنان حفظ فرماید. ای پسرم! پدرت فدایت گردد، من در
[ صفحه 163]
حال زندگی و سلامتی اموال را در اختیار تو قرار دادم تا صله ی رحم كنی. خداوند می فرماید: (من ذا الذی یقرض الله قرضا حسنا) [2] و نیز می فرماید: (لینفق ذو سعة من سعته و من قدر علیه رزقه فلینفق مما اتاه الله) [3] .
ای پسرم! پدرت فدایت گردد، خداوند به تو وسعت بخشیده، مبادا علاقه به چیزی تو را از پاداش های فراوان اخروی كه نتیجه ی انفاق و توجه به مستمندان است، محروم سازد. [4] .
[1] بحار، ج 50، ص 102.
[2] بقره، آيه ي 245.
[3] طلاق، آيه ي 7.
[4] بحار، ج 50، ص 103.